Bijbelbabbel in Open Huis. Elke maand gebeurt het. Dat open groepje mensen dat op de uitnodiging ingaat om samen te zitten rond een hoofdstuk uit de Bijbel. Zot hè, rond zo’n oud beladen boek. Maar kijk, dat maakt het juist zo boeiend. Die openheid. Het maakt niet uit wat je wel of niet gelooft, je bent sowieso welkom. De koffie en de luisterbereidheid bij iedereen maken tongen los en harten open.

Ook vandaag weer. Het bijbelverhaal riep heel veel thema’s op. Onderweg zijn, je beschermd voelen, of God dat doet of niet. En wat neem je mee, wat is voor jou kostbaar en waarom. Hoe ervaar je je roots en heb je wel ‘s een bladzijde omgeslagen in je leven en hoe doe je dat. De één ervaart in alles Gods bescherming, een ander heeft daar serieuze vraagtekens bij. De één koestert haar afkomst, een ander blijft boos en verdrietig om wat er allemaal zo verschrikkelijk pijn heeft gedaan. Iemand van Afrikaanse achtergrond vindt Europa fantastisch, een ander trekt daar grote ogen bij omdat Europa zoveel bloed aan de handen heeft.

Het mooiste is dat we het allemaal kunnen horen van elkaar. Niemand ontkent wat een ander voelt. Want dat verhaal van die ander doet geen afbreuk aan je eigen ervaring. Integendeel, we leren van elkaar, we laten ons verrassen en leven met elkaar mee.

Als dàt niet kostbaar is.