Maandelijkse Bijbelbabbel. Vervolgverhaal over de mensheid met haar herhaaldelijke slingerbewegingen tussen goed en kwaad, tussen nieuw en verval, tussen puur en uitwas en weer terug. Dat doet je nadenken. Die Bijbel gaat dus ook over vandaag. Wat kunnen we daarmee? Heeft het zin om tegen het kwaad in te gaan als dat zo sterk lijkt? Kun je iets nieuws beginnen, als je alleen maar slechte voorbeelden hebt, om je heen en in je voorgeslacht?

We lezen over iemand die het aandurft. Radicaal zelfs. We denken daar samen over na. Is radicaal verkeerd? Wel als het fanatiek wordt. Als je met jouw idealen over anderen heen walst. In ons verhaal van vandaag wordt iedereen betrokken, alle lagen van de bevolking, allerlei beroepsgroepen. Er wordt tijd genomen voor bezinning. Er vloeien tranen van spijt. Er wordt besloten tot omkeer en die wordt serieus aangepakt. Grondig. Dat wel. Dat is nodig. Wat als afgod bloedoffers eiste wordt botweg verbrand en de as wordt weggestrooid. Gedaan ermee. Radicaal, daar zit het woord radix in, wortel. Kwaad bij de wortel aanpakken. En wat is die wortel? Onze omgang met elkaar, met de aarde, met geld, met macht. Het goede zoeken, dat zal moeten betekenen: moordende hebzucht uit de weg ruimen en gemeenschappelijkheid terugvinden. Iemand haalt het voorbeeld van kibboetsim aan: oases van gemeenschappelijkheid, geen eigen bezit, alles samen beslissen, kleine bedrijfjes die samen gerund worden en positief bijdragen. Zo zijn er nog van die plekken die tonen dat het kàn. Hoe bevrijdend werkt dat!

Onze Bijbelbabbelmomenten zijn daar ook mooie voorbeelden van. Van radicaal mooie ontmoeting. Met nieuwe moed stappen we de buitenwereld weer in. Moed die middenuit de donkerte met dappere wortels groeit als een scheutje groen.