De beste koning ever beleeft de top van zijn carrière, zo lezen we vandaag over koning Salomo. Eén en al goud wat er blinkt, zilver was er niks meer bij, zijn rijk wordt alsmaar rijker en zijn roem gaat de wereld rond. Coalities, handelsrelaties, import van exotische grondstoffen, daar kon wel een legendarische ivoren troon van jewelste van af. En zo’n verhaal lees je dan samen met mensen in armoede. Ik hield mijn hart vast.

Het verhaal wordt nog mooier. Al die roem maakt een al even legendarisch geworden koningin uit Afrika, de koningin van Seba, sceptisch nieuwsgierig. Ze wil die topkoning wel ‘s aan de ivoor-met-gouden tand voelen. Ebony meets ivory. Een clash van culturen? Integendeel. De mooie dame raakt blij verrast. Terecht wordt opgemerkt dat haar verrassing niet wordt gewekt door alle luxe, maar door de wijsheid van deze koning, die werkelijk de kroon spant. Wijsheid die zich concreet maakt in het welbevinden van de mensen, in gerechtigheid dus. Dàt is wat haar raakt. Naar verluidt zou hier de vonk zijn overgeslagen en een liefdesrelatie zijn ontstaan tussen koning en koningin, waar zelfs het Hooglied aan gewijd zou zijn. Zeker weten doen we het niet, maar het is toch een prachtig verhaal?

Ik houd nog steeds mijn hart vast en waag me aan de vraag: maar wat vinden jullie nu van al deze luxe? Geschenken vliegen je hier rond de oren, er worden deals gesloten, er is sprake van herendienst, van rangorde tussen etnische groepen en van grote budgetten voor militaire uitrustingen.

De Bijbelbabbelaars begrijpen onmiddellijk dat je dit in z’n tijd moet zien. Zo zag de wereld er nu eenmaal uit, en trouwens, eigenlijk is er niet veel veranderd: veel arbeid vertoont nog altijd slavernijtrekjes en grote leiders hebben nu eenmaal veel budget nodig. Salomo deed het dan precies toch beter dan zijn collega’s qua Bruto Nationaal Geluk. Het punt voor de mensen vandaag rond de tafel is niet de rijkdom, maar wat daarachter steekt. Is de rijkdom gestolen van de mensen, of komt die het land ten goede? Rijkdom niet als doel, maar als middel, vat iemand krachtig samen. Onze Afrikaanse deelnemer uit Ivoorkust (!) benadrukt zelfs dat hij de Belgische overheid dankbaar is voor zijn klein inkomen en bescheiden onderkomen. Iemand anders beaamt en iedereen stemt in: de ware rijkdom is content zijn met wat je hebt. Uit deze monden is dat geen cliché, maar doorleefd. Maar ook: als alle mensen dankzij dat welvaren gewoon een dak en eten en onderwijs zouden kunnen hebben, dan zou die rijkdom toch goed besteed zijn?

Een verhaal dat ik zelf met schroom op tafel legde blijkt volgens weer iemand anders een schat te zijn die we samen hebben blootgelegd en alleen maar samen kunnen zien schitteren. “Ebony and ivory live together in perfect harmony – oh Lord why don’t we?”, zongen Stevie Wonder en Paul McCartney het 40 jaar geleden al.