Als een dominee (bijna) niet kan voorgaan op zondag en niet meer op huisbezoek mag en alle vergaderingen zijn geannuleerd of via Zoom – wat doe je dan nog zo in coronatijd? Graag neem ik je mee door mijn gemiddelde week.

Maandag Filet Divers (sociale kruidenier Bond Zonder Naam). Een schakeltje zijn in een keten van ontvangst van op straat tot in de winkel, en zelf in de onthaalruimte tijdens wachttijd een warm welkom bieden met koffie, thee of water, gesprekjes en gesprekken van koetjes en kalfjes tot ronduit schrijnende levensverhalen. Zo’n honderd klanten op een dag. En daarbij ook de vele vrijwilligers op individueel gesprek zien om ook hen te beluisteren en steun te bieden. Dat betekent lange dagen van voor een getrainde luisteraar meer dan honderd keer focussen en betrokken raken en weer omschakelen.

Dinsdag namiddag ‘t Vlot. Onthaal van dak- en thuislozen in een grote kerk, met koffie, thee, water en vanalles erbij. Ook daar deel van een keten van ontvangst van op straat tot in een hoekje in de kerk. Gesprekjes en gesprekken ook weer wat zich voordoet, van ‘s goe zwansen en plagen tot heftige confrontatie met hun belevingswereld. Opnieuw schakelen, focussen, betrokken raken, telkens opnieuw geraakt worden door kleine gebaren en groot leed.

Woensdag Filet Divers. Donderdag ‘t Vlot.

De meeste andere dagdelen (inclusief de avonden): vele telefoongesprekken, wandelgesprekken, stilletjesaan ook weer aan huis, Zoomgesprekken, Zoomvergaderingen, Zoomontmoetingen, webinars, mailcorrespondenties, artikelen lezen, artikelen schrijven, kerkbladredactie, … Met wie allemaal die gesprekken? Met wie ook maar aan mijn jasje trekt of wie ik zelf gebeld heb in de lockdowntijd. Verder met vrijwilligers van Filet Divers, PSC, de Woonterp, met collega’s, bestuur en commissie, stagiairs, partnerorganisaties, netwerken, Zoomkoffies in de betrokken kerken. Contacten en werk rond noodfondsen en sponsoring, donaties voor de projecten, inrichting ontmoetingsruimte Woonterp, ondersteuning bewoners en vrijwilligers nog op afstand. Supervisie aan collega’s. Al wat vooruitwerken aan wekelijkse kerkdiensten vanaf augustus.

Sommige avonden: documentaires en sociale films kijken, leerrijke tijdschriften en boeken lezen, op apegapen zitten, met vriendin bellen of bij manlief uitblazen. Weekends: met manlief klussen en ontspannen en soms met één van de kinderen.

Dat is een opsomming. De buitenkant. Mijn binnenkant? Net als u misschien verandert corona mij. Zeker in de onmiddellijke oog-in-oog-confrontatie met armoede, onrecht, stagnatie van hulpverlening en voortgang, in de gezichten en verhalen en moeheid van mensen. Ik mis onbevangen gepast nabij kunnen zijn. Ik zie hoe corona mensen aanvreet, moe maakt, depressief of gestrest, gefrustreerd en boos. Meer dan ze al waren. Ik mag nog intenser luisteren luisteren luisteren, mij laten raken, mee moe worden. En mee hardnekkig uitzien naar betere tijden. Van niet alleen maar een tas koffie en wat eten, maar een schouderklopje, een ongemaskerde glimlach, onberedeneerd samenzijn en alles wat mensen tot mensen maakt.