Telefoonbezoekje. Elke dinsdag- en vrijdagnamiddag gaan enkele trouwe vrijwilligers ervoor zitten om mensen die niet veel buiten geraken telefonisch een bezoekje te brengen, met hun stem, met hun luisterend oor. Een heel goed idee vanuit PSC Open Huis, vindt ook de stad. Teveel mensen hebben niemand aan wie ze ‘s hun verhaal kunnen doen. Maar hoe “bereik” je zulke mensen? Wel, de één kent die mijnheer, een andere heeft een buurvrouw van wie ze gehoord heeft dat haar zoon met Kerst is overleden, … Zo iemand krijgt het voorstel van telefoonbezoekje, helemaal vrijblijvend en natuurlijk vertrouwelijk. Het mooie van deze vrijwilligers is dat ze de taal spreken van met wie ze bellen. Letterlijk, plat Aantwaarps. Figuurlijk, doordat ze veel gemeenschappelijk hebben. Vanmiddag zomaar weer wat indrukken van hoe mooi zo’n gesprekje kan verlopen, gemiddeld zo’n 20 minuten, in volle concentratie.

“Dag Maria (of Louis, of …), zenikik et nog ‘s hè, van Open Huis. Ja, ik èm veurige week ni kunne belle want ik was zelf gevallen, gestrunkeld over een stoepsteen, het kan zomaar gebeuren hè. Maar hoe gaget nu mè aa? Ja, vertel mor. … Mmm … en wa voelde van de medicatie? …Ik wetet, ni gemakkelijk hè. Ik wetet…. (stilte). Mor wete, gij moogt nog wel van geluk spreken, gij hebt hulp en een paar mensen, da was voor mij heel lang ni waar, maar enfin naa gaget. Wete, ge moogt ni achteruit, en ni stilstaan, ge moet vooruit en tegen a aige klappe: naa gade dit doen, naa gade dat doen. Als ge achteruit zie wat da ge vijf jaar geleden nog kon en naa, da gade over vijf jaar terug hebben hè, wat da ge naa nog kunt. Da moeten we aanvaarden hè, . …. Ja, ni gemakkelijk, das juust.

En mag ik ‘s vragen: kunde gij nog schreeuwen? (wenen) Ik heb da jaore ni gekunnen, ik had geen tranen en dan blijft dat allemaal van binnen zitten hè. Naa kan ik da wel, als ik alleen ben. En gij? En lachen?, dat kan ik alleen onder de mensen, of vroeger me Gaston en Leo te zien op tv, gij ook? Awel ‘s goe lachen kan ook ‘s goed doen hè :-) ….

….Wel, Maria, ik ben content dat ik u aan de lijn heb gehad, we hebben nu toch weer een schonen babbel gedaan. Doe gij maar voort u best en ik bel u zeker volgende week terug op, goe? Ja, dat is hiel gerre gedaan, tot de volgende, saluuu!”