“Vrede op aarde” … en ook in Antwerpen. Dat gaan we straks vieren. Oept Schoolplak. Mè soep en ambiance. Zijn we zot? Wereldvreemd? Hebben we dan niet gehoord dat de granaten hier rond onze oren vliegen? En dat er spanningen zijn en onrust? Natuurlijk wel, we zitten er middenin. In een geconcentreerde superdiversiteit, in overbewoning en werkeloosheid, in struggle om een stapje verder te geraken of dit gefrustreerd opgeven, en in een wirwar van huizen, appartementsblokken en voordeuren waar vanalles rommelt en speelt. We zitten er middenin, in een wijk waar mensen je laten oversteken en gemakkelijk babbels doen op straat, waar hard gewerkt wordt in groenten- en viswinkels, waar moeders hun kinderen opvoeden en jongeren willen rondhangen.

Hier gaan we weer Kerst vieren, het feest van vrede. “Waar je bent, wens de mensen daar vrede toe en werk er zelf aan mee”, is de boodschap van de Bijbel. Kerstfeest vieren is dan het minste. Hier, op het plein, in het Open Huis. Iedereen welkom, wie je ook bent, wat je ook in je rugzak hebt zitten, hoe je je ook voelt. Vrede zij met jou. Salaam, shaloom.