Cultuur is geen sausje. Geen jasje dat je kunt uittrekken om te verwisselen voor een ander. Cultuur zit in alles. Cultuur is alles wat mensen doen en dieren niet, zou je kunnen zeggen. Mensen en dieren doen veel wèl hetzelfde: ademen, eten, wonen, relaties aangaan, spelen, vechten, doodgaan. Maar dat alles is bij mensen gekleurd door gewoontes en manieren om dat eten, wonen, relaties invullen en doodgaan vorm te geven en aan te kunnen. En die gewoontes en manieren zijn ontstaan en ontwikkeld door de tijd, de plek, het gezin en de omgeving waarin ze geboren en opgegroeid zijn. Meestal een mix van invloeden en altijd in beweging. En altijd broodnodig om je mens te voelen.

Cultuur is een hot issue, overal waar culturen elkaar tegenkomen. In de straten, de asielzoekerscentra, de politiek, instanties en media. Waar zijn we het beste bij gebaat? Identiteit, aanpassing? Wat is identiteit en wie moet zich aanpassen?

Wetenschap en ervaring brengen aan het licht dat opgedrongen aanpassing, aangeprate assimilatie, ronduit slecht is voor de (psychische) gezondheid. Zoals een jasje niet te klein moet zijn of je kunt niet meer ademen en bewegen.

Ik pleit voor het recht op jezelf mogen zijn, samen met anderen. Omdat we allemaal mensen zijn, moet dat kunnen. Ik zie het gebeuren in Park-Spoor-Noord, in Het Oude Badhuis, in mijn straat, in mijn appartementsblok, bij de vele mensen met wie ik omga. Zelfs waar spanningen zijn, onbegrip, botsingen zelfs, is het toch altijd beter om te zoeken hoe we wèl samen passen. Want ruimte om jezelf te zijn en ergens bij te horen, daar heeft iedereen behoefte aan.