Wat is jouw verhaal? Je hoeft het me niet te vertellen. Maar als ik bij je kom zitten en tijd maak, komen er soms zomaar stukjes bij je uit. Puzzelstukjes. Ik doe mijn best om jou daar niet op vast te prikken. Zoals ik dat ook niet graag heb dat mensen met mij doen. Je verhaal kan zomaar tegenstrijdig zijn, mistig, gekleurd door allerlei emoties en omstandigheden.
Ik ben zo dankbaar als je me stukjes toevertrouwt. Gewoon zoals je ze op dat moment kwijt wilt. Ik speur naar jou. Naar je ziel, zeg maar. Waar het resoneert in jou.

Iedere mens heeft een eigen verhaal. En dat verhaal kan zich telkens ontwikkelen of herhalen. Dat is bij ons allemaal zo.
Elke keer als ik iemand mag beluisteren, treft het mij.
In het nieuws en in achtergrondmedia verdiep ik mij in realiteiten van allerlei landen. Ik probeer mijn blik, oor, hart, wereldbeeld zo open mogelijk te houden. Ik ben benieuwd naar wat mensen meedragen die van allerlei herkomsten hier in Antwerpen leven.
En toch, er is altijd de neiging om landen en culturen te generaliseren. Dat is menselijk. In ons hoofd proberen we de vele ingewikkelde informatie een beetje overzichtelijk te maken.
Maar jij vertelt mij wat jij hebt ondervonden. Wie ben ik om daar mijn theorie van te maken.

De ene keer vertelt iemand mij dat hij de taliban goed vindt: eindelijk geen buitenlandse grootmachten meer in zijn land. En dat van beperkte rechten van vrouwen? Dat valt best mee.
Een paar dagen later vertelt een landgenoot hoe erg hij de taliban vindt, juist vanwege die vrouwenrechten en zoveel meer.
De ene persoon is enthousiast over zijn etnische kerkgemeenschap: we zijn familie voor elkaar. De andere persoon zet daar geen voet meer binnen omdat ze zich er levensbedreigd voelt omdat er vreemde dingen gebeuren.
Talloze voorbeelden. Ze zijn allemaal waar voor die personen. Zoals mijn herkomst en verhaal zelfs voor mijzelf ook tegenstrijdig kan aanvoelen.

Ik heb diep respect voor jouw verhaal. Als het recht uit je ziel komt, zal ik het nooit in vraag stellen. Integendeel: wat een voorrecht dat ik de hele wereld mag ontmoeten, oog in oog, mens na mens, moment na moment, ziel bij ziel, stukje voor stukje, in al zijn ingewikkeldheid, zijn ellende en zijn veerkracht en schoonheid.
Dank je wel.